ثانیه‌شمارِ امنیت، راسِ شش و نیم صبح ایستاد
۰۴ جدی ۱۳۹۹
ثانیه‌شمارِ امینت، راسِ شش و نیم صبح ایستاد
معاونیتِ دوم ریاستِ جمهوری افغانستان؛ در شصتمین‌گزارش از سری‌گزارش‌های شش و نیم صبح، از توقفِ نشر این گزارش‌ها خبر داد. ولی؛ تداوم این‌جلسات‌را درهمین ساعتی از صبح الزامی دانست.
گزارشِ شش و نیم؛ در دوماه اخیر، علی‌رغم جنجالی‌بودنِ تمامِ ساعات از نظر امینتی در افغانستان یکی از ساعاتی بود که خیلی پرحاشیه و پرهیاهو بود و بلاخره ثانیه‌گشتِ آن پس از دوماه چرخیدن از حرکت باز ماند.
اصولن؛ این گزارش، دونوع خوراک داشت. یکی اقتصادی و دیگری جنایی، اما خیزِ بلندِ این تیم در راستایِ مهارِ جرایمِ کلان سازمان‌یافته و تروریستی در کابل کمی زود بود.
تیم گزارش شش و نیم؛ در حوزه‌ی درآمدِ اقتصادی، کلی دست آورد داشت که تنها میزانِ جریمه‌های ترافیکی در شهر کابل روزانه تا سقفِ پنج‌صدهزار افغانی، بالا رفت و از آدرسِ قانونی‌ساختن موترهای بی‌اسناد تا سقفِ چهل‌میلیون افغانی به‌خزانه‌ی دولت واریز شد.
اما این تیم؛ درمهارِ بدامنی از آدرسِ جرایم جناییِ خورد وبزرگ و ناامنی‌های ناشی از فعالیت‌های تروریستی، بعد از گذشت دو ماه بیشترعامل مضاعف‌گردیدن جرم و جنایت به‌ویژه در شهر کابل شد.
فاکتورهای که باعث شد گرافِ جرایمِ عادی وسازمان یافته، حالت تصاعدی به‌خود بگیرد، متغییرهای داخلی و بیرونی داشت که در سطور آتی به‌آنها پرداخته می‌شود.
حیثیتی‌شدنِ تامین امنیتِ کابل؛ بین دولت و مخالفینِ مسلح، درعنفوان چانه‌زنی‌های صلح، هسته‌های اصلی و مرکزی تروریسم را وارد یک جنگِ تمام‌عیار با دفتر معاونیتِ اول ساخت و درست درساعاتی بین شش و نیم تا نُه و نیم صبح، همه‌ی توان شان‌را بسیح کردند که تا در این نبردِ حیثیتی تیم شش و نیم را زمین‌گیر سازند.
شاخ به‌شاخ‌شدنِ این تیم با یک‌سری منافع بازی‌گرانِ داخلی و تازیدن بی‌باکانه‌ی این تیم به آدرس‌های که به‌نحوی از انحا در بدامنی شهرِ کابل منافعِ کلان اقتصادی داشتند و یک‌نظمی‌را برای تداوم خواست‌های اقتصادیِ شان در شهر به‌وجود آورند و نظم‌شکنی تیم گزارش شش و نیم باعث شد که تلاش‌ها برای حفظ آن نظم، موازی با فعالیت‌های تروریستی شدت بگیرد.
زیرسوال‌رفتنِ صلاحیت‌های اجرایی چندین وزارت و ریاست و فروکاستِ شان دردفتر معاونیتِ اول ریاست‌جمهوری و در سایه‌رفتن چندوزیر و رئیسِ تنظیم امور امنیتی در پشت دیوارِ معاون دوم رئیس‌جمهور، عاملی دیگری است که کلان برنامه‌های این تیم در خم کوچه‌ی کارشکنی‌های درونی گیر دهد.
در کل؛ معایب این گزارش، بر محاسنش چربید و در امر تحققِ کلان‌ادعایِ این تیم، که همانا برگشت آرامش به‌خانه‌هایِ کابلیان حد اقل در این دوماه اخیر ناکام بود.