درباره اپیدمی کرونا پیش از این بسیار نوشته شده. من به عنوان مشاهده گری نامتخصص، با دسترسی بسیار محدود به داده‌ها، چه می‌توانم بیافزایم؟ اما شاید این سوال را باید

فلاسفه پس پشت ماجراها را جست‌وجو می‌کنند. فلسفه به ناگاه در واقعیت‌های عادی شک می‌کند و پرسشی اساسی مطرح می‌کند که علل این رویداد چیست؟ پرسش از چرایی، هستی و

ویروسِ کرونا و فلاسفه نویسندگان: جورجو آگامبن, دیویا دیوِدی, روبرتو اسپوزیتو, ژان‌لوک نانسی, سرجیو بنوِنوتو, شاج موهان, میشل فوکو این متن ترجمه‌ای است از: https://www.journal-psychoanalysis.eu/coronavirus-and-philosophers یادداشت مترجم در بیست و ششم فوریه‌ی سال جاری میلادی، جورجو

سارتر در نمایشنامه خروج ممنوع *(No Exit) از قول «گارسین» مرد ترسویی که از جنگ فرار کرده و اعدام شده می‌گوید «جهنم یعنی دیگران» و این اساس ایده فلسفی سارتر

چرا برای جلوگیری از بیماری‌های عالم‌گیر باید بدبینی پیشه کرد نویسنده: توبی اورد جهان احتمالاً در مراحل اولیه‌ی مرگ‌بارترین بیماری عالم‌گیر در صد سال گذشته است. در چین تا کنون

این طوفان می‌گذرد، اما انتخاب‌های اکنون ما می‌تواند زنده‌گی ما را برای سال‌های آینده تغییر دهد. نویسنده: یووال نوح هراری در حال حاضر، بشریت با بحرانی جهانی مواجه است که

درباره‌ی قرنطینه‌شدن اماکن دینی؛ گزارشی از یک یادداشت خدا در مقابلِ کرونا  ماتیا فررارزی، روزنامه‌نگار ایتالیایی، در یادداشتی در نیویورک‌تایمز به جایگاه «خدا» و توضیح وضعیت مومنان در روزگار کرونا پرداخته

اپیدمی کرونا و طرح «مسئله شر» در گفت‌وگو با عبدالکریم سروش «خدا» به هر دردی نمی‌خورد  ویروس کرونا در ایران برای نخستین بار در «شهر مقدس قم» شناسایی شد و

هنگامی که تندرست هستیم، بدنِ ما دستوراتمان را به‌آسانی اجرا می‌کند، اما در هنگام بیماریْ بدن در برابر خواسته‌های ما مقاومت می‌کند. سوزان سانتاگ می‌گوید هرکس که زاده می‌شود شهروندی

 ما مردمِ افغانستان مردمان خسته ای هستیم، مردمان غمگین، درد کشیده و رنجور. پدیده ی شوم جنگ عملا زندگی را به جهنمی سوزان مبدل کرده است. امروز داشتم به آرایش